Hoewel e-commerce in de lift zit, beperkt de groei zich voornamelijk tot binnenlandse handel. Slechts 9 % van de Europese consumenten kocht vorig jaar online over de grenzen heen. Dat is amper 1 % stijging ten opzichte van 2009. De Europese Commissie stelde tot doel om tegen 2020 de kaap van 20 % grensoverschrijdende e-commerce te willen ronden. Een van de oorzaken is dat er meer en meer bedrijven niet over de grenzen heen willen leveren (60 %). Ondanks het feit dat 2 op 5 Europeanen minstens één item online kochten en méér dan 50 % van de bedrijven online verkopen, lijkt internationale online verkoop toch geen evidentie. Er zijn een aantal redenen voor dit probleem…
“Consumenten zien een internationale aankoop over het internet nog steeds als een groot risico”, volgens bevoegd Commissaris John Dalli. 62 % heeft schrik voor fraude en oplichting en 49 % vreest problemen met de levering. Meer dan de helft wijst ook op de moeilijkere communicatie of nergens terecht te kunnen bij problemen. De taal blijkt ook een barriëre. Dit wordt bevestigd door het feit dat landen waar een grote taal wordt gesproken aanzienlijk meer grensoverschreidende e-commerce hebben dan landen met een eigen specifieke taal. Luxemburg, België en Oostenrijk hebben bijvoorbeeld een betrekkelijk goede internationale e-commerce omwille van andere landen met dezelfde taal.
De schrik voor problemen met de levering is bovendien ongegrond volgens Dalli. Statistieken van internationale zendingen tonen aan dat die even goed verlopen als nationale leveringen, in beide gevallen komt 84 % van de pakjes op tijd aan. 5 % van de internatiole zendingen komt niet aan, tegenover 6 % van de nationale. Om deze ongerustheid te counteren plant de EU zeer binnenkort een aantal nieuwe richtlijnen te stemmen voor klachtenbehandeling en consumentenbescherming.
Ook de retailers dienen beter geïnformeerd te worden. 82 % van de online verkopers denkt de wetten en regels goed te kennen maar na onderzoek blijkt dit toch niet altijd het geval te zijn. Slechts een kwart kent bijvoorbeeld de periode waarin een online klant een aankoop mag terugsturen en nog minder was op de hoogte van hun rechten en plichten wanneer een consument een artikel terug stuurt.
